Nederland, Costa Blanca en thuis werken.
Nu eindelijk weer een update uit het niet zo verre Spanje.
We gaan weer een eind terug maar Betty is inmiddels al weer 4 weken geleden naar Nederland geweest voor maar 4 dagen om afscheid te nemen van een goede vriend die ons helaas op korte termijn gaat verlaten, ook hij is op veel te jonge leeftijd geveld door de ziekte van kanker.
Nu merk je ook dat Spanje gelukkig niet zo ver is en dat je in een korte tijd voor relatief weinig geld eens op en neer kunt vliegen, zelfs voor een paar dagen. Je snapt niet dat niet meer mensen,vrienden en famlie dit doen.
Inmiddels is wel de broer van Betty gearriveerd om 15 dagen met ons te vertoeven. Doordat hij er was heb ik ook de tijd gehad om een afspraak te maken met een Nederlandse onderneming waar ik in de toekomst mee samen kan gaan werken. Hiermee ga ik verder de huizenverkoop in. Dus ik afgereisd naar de Costa Blanca waar ik kon slapen bij vrienden in Alfaz del Pi. Van Malaga naar Alicante is een zeer mooie reis en zeker eens aan te raden. Door het mooie binnenland van Spanje, langs de mooie steden als Granada, Lorca en Murcia en natuurlijk zie je de "Sierra Nevada" langs je heen gaan. Zeer mooi hoor.
Op weg naar de Costa Blanca.
Ben daar 3 dagen geweest en heb verschillende leuke plaatsen aangedaan zoals Alfaz del Pi, Albis, Benidorm en Torrevieja. Heb ook begrepen dat er tussen de Nederlanders net zo geroddeld wordt als hier in Andalusië, haha. Heb daar een leuk gesprek gehad met 1 van de eigenaren van http://www.unacasaespana.com/ en denk dat we er wel uit komen om een samenwerking op te zetten dat dit bedrijf ook in de Costa del Sol goed op de kaart wordt gezet.
Naamplaat voor de gastenkamers. Alora.Thuis gekomen kond ik met een goed gevoel weer aan het werk om wat klussen af te maken die er al weer een hele tijd lagen. Betty had intussen bijna de gehele huisraad aan stoelen opnieuw in de olie gezet. En ik ben maar begonnen om de Spaanse letters eens op ons huis te plakken zodat de kamers nu de officiële naam hebben die we vanaf het begin er al op wilden hebben.
Naamplaat Valle, van natuurlijk het dorp "Valle de Abdalajis".En dan kan ik eindelijk ook weer eens de mensen in Nederland versteld doen staan. Ja kijk maar eens goed...dat bord op de foto hieronder heb ik helemaal zelf gemetseld. Alle letters er recht opgeplakt en naderhand nog een mozaiëkbloem erop gezet, maar die zie je bij het eindresultaat nog wel.
Enne...waterdicht hé, haha.Je snapt het natuurlijk wel dat we ook voor andere dingen naar Spanje gegaan zijn, inderdaad, ook genieten. Dat houdt natuurlijk ook in dat je na gedane arbeid lekker even in een luie stoel een boek kan gaan zitten lezen. Natuulijk samen met mijn grote liefde Bobbi ;-) Haha, nu wordt Betty jaloers.
Lekker even relaxen in de schaduw.Ben ik vergeten erbij te vertellen dat ik al dat werk gedaan heb met zo'n 35 graden in de zon. Poehpoeh. Dus 's ochtends op tijd eruit, wandelen met Bobbi, en dan aan de slag als het nog redelijk koel is. En dan later op de dag net als de Spanjaarden even een siësta gaan houden.
De hulp als ik het niet meer zelf kan...Adijossie voor het stucen.Er zijn natuurlijk grenzen en je moet die zelf ook weten. Nu weet ik dat ik wel een beetje kan stucen. Zoals ze dat hier noemen "rustica", dus dat komt niet zo spits. Maar als je het een beetje recht wilt hebben moeten ook wij de hulp inroepen van onze vriend Jos. Zie hieronder het resultaat. Mooi hé ????
Trots op ons bord wat nu bij de poort staat te pronken.Op de blog van vorige maand heb je al kunnen lezen dat we er weer wat boompjes bij gezet hadden. Intussen hebben we er weer 3 gekocht van al het fooiengeld wat we weer ontvangen hebben. Deze keer een sinasappel -(pers), citroen en mandarijnen -boompjes. En toen zagen we ook een hele mooie Bouganville op stam en die konden we ook niet laten staan. deze staat inmiddels te pronken op het terras van de yurt.
Over 10 jaar plukken we ons eigen fruit uit de boomgaard.Ook staan 2 van deze bomen inmiddels al in een grote pot bij het zwembad en de sinasappelboom hebben we meteen in de volle grond gezet omdat we die een prominente plaats wilden geven. Nu maar hopen dat deze snel groeit zodat we daar lekker in de schaduw kunnen gaan liggen.
Bobbi met Willy.De broer van Betty had zijn hondje meegnomen naar Spanje om deze ook lekker van de vrijheid hier te laten genieten. Na een week begon Bobbi hem ook wel te accepteren en begonnen het goede vriendjes te worden. De laatste dagen speelden ze ook goed met elkaar.
Maken van pruimenjam.Zo zijn we ook weer eens bij Jos op bezoek geweest en hebben we zijn pruimenboom bijna helemaal kaal geplukt. Deze hing dan ook helemaal vol. Omdat we vorig jaar hadden gezien dat Bert zo een lekkere jams maakte dacht ik...dat moet ik ook eens gaan doen. Heb dit vroeger in de bakkerij wel eens gedaan dus met internet moeten alle herinneringen wel weer opgehaald kunnen worden. En dat is gelukt, elke ochtend nu verse pruimenjam voor onze gasten. Haha.
Na 3 jaar Spanje mijn eerste bekeuring.Bijna vergeten maar toen ik naar de Costa Blanca ben gereden heb ik ook mijn eerste bekeuring in 3 jaar Spanje gekregen. En nog eentje die best duur was. Ik dacht dat als ik in de auto zit je natuurlijk gebeld kan worden, dus ik van die oortjes in en de telefoon gewoon in de zak. Kom ik voorbij een politieauto die op de vluchtstrook staat, en ik ook nog eens mijn hand opsteken als een groet, en even later komen ze me ook nog voorbij gereden. Ook toen heb ik nog eens goed gezwaaid, je moet aardig zijn en je weet nooit waar het goed voor is. Nou, het was goed voor een bekeuring van 200 euro... en als ik direct betaalde een korting van 50% zodat ik maar 100 euro af moest rekenen. Het blijkt dat je in Spanje helemaal niet mag bellen in een rijdende auto, en ook geen oortjes in mag hebben, zelfs niet voor een MP3 speler. Dat doe ik dan natuurlijk ook nooit meer.
De overheerlijke pruimenjam in de potjes.
Nieuw tuintje.Deze wordt de aankomende weken alleen maar mooier en ga jullie daarvan op de hoogte houden.
En, Oh ja, sinds kort ook WiFi internet bij www.casalasolivas.com
