Historie van Álora.
Álora
Regio: Guadalhorce Valley
Bevolking: 13.204 inwoners.
Hoogte: 222 meter.
Fysiek oppervlak: 169 km2.
Inwonersnaam: Aloreño/a
Beschrijving
Álora is een stad in de deelstaat Andalusië en in de provincie Malaga. De oppervlakte is 169 km² en heeft een dichtheid van 78,13 inwoners/km². De geografische coördinaten zijn 36º49′ N, 4º 42′ W. Het is gelegen op een hoogte van 222 meter en 41 kilometer van de provinciehoofdstad Malaga.
Geografische ligging:
Álora is gelegen tussen 3 heuvels op de rechteroever van de Guadalhorce rivier en naast de spoorlijn tussen Malaga en Sevilla, Cordoba of Granada.
Het gemeentelijke district strekt zich uit over een groot gebied waarin de grote formaties van het Malaga reliëf zich bevinden. Ten noorden van de Arco Calizo Central (het Antequera gebergte) biedt spectaculaire landschappen, en in de Sierra de Huma (1.191 m) en in de Desfiladero de los Gaitanes (gedeeld met de omliggende gemeenten Antequera en Árdales).
Ten westen van de Sierra de Aguas (949 meter boven de zeespiegel) strekt het bergachtige complex van de Serranía de Ronda zich uit tot deze gebieden en biedt een landschap van pijnboombossen dat zich uitstrekt van de rivier de Guadalhorce tot aan de weg die Álora met Carratraca verbindt.
Ten oosten van de Guadalhorce rivier is het landschap zacht van vorm met kleine heuvels bezet door granen, enkele olijfbomen en resten van de oude steeneik; het is het landschap van de natuurlijke gang die de provincie van Periana naar Alora doorkruist en het Antequera gebergte scheidt van het Málaga gebergte. Bergen die ook opvallen in Álora in de westelijke helft van het jaar met zijn karakteristieke labyrintische heuvellandschap, voornamelijk bedekt met olijfgaarden, amandelbomen en struikgewas.
Cultuur
Museo de Álora Rafael Lería: De geschiedenis van de stad wordt bewaard in het Gemeentemuseum van Rafael Lería, een interessante plek om de kennis van het verleden en het artistieke erfgoed te ontdekken. Dit museum bevindt zich in wat bekend staat als “de School van Christus”, een Mudejar-gebouw dat aan de parochie van de Menswording is toegevoegd, gelegen aan de Plaza Baja de la Despedía, die ooit de kapel van het verdwenen Hospital de San Sebastián zou kunnen zijn geweest; een vierhoekige zaal met acht zuilen en vier robuuste zuilen in het midden die negen gewelven ondersteunen. Het interieur van het museum toont getuigenissen van vroege stadia zoals de Prehistorie en Protohistorie van Álora, de Romeinse periode, de Moslimperiode en de periode van de Herovering tot de Hedendaagse Tijd.
Monumento al cante por la Malagueña: Dit monument is opgericht om “la malagueña”, de palo del cante flamenco echte malagueño, geboren in Álora, te prijzen. Behandeld als een flamencoallegorie, is het vertegenwoordigd in een fontein waarin voornamelijk bouwsteen en brons zijn gebruikt. Uit de basis van deze fontein rijst een groep onregelmatige en ongelijke stenen, waar de namen van grote cantaores zijn gegraveerd door malagueñas: El Perote, El Mellizo, La Trini, etc, en symboliseren de pijlers van deze lokale cante. Daarboven staat een bronzen sculptuur die een gitaar voorstelt die omarmd wordt door een sjaal, van waaruit het water naar de basis stroomt. Het is gelegen aan de ingang van de stad, met uitzicht op de Guadalhorce vallei, tegenover het Cervantes Theater.
Museo Bachiller y Aljibe: Deze plaats staat bij de oudsten van de stad bekend als Posada de Subires, naar de achternaam van de laatste eigenaar die in de eerste helft van de twintigste eeuw een herberg runde. De naam van de molen komt van de eerste eigenaar, de vrijgezel Gonzalo Perez, een invloedrijke persoon in de Alora van de zestiende eeuw, die overeenkomt met de oliemolen. De stortbak is een van de elementen waaruit de molen is opgebouwd.
Cruz del Humilladero: Klein gebouw in de buurt van het Convento de Flores dat de symbolische overhandiging van de sleutels van Álora, in 1484, door de laatste Arabische burgemeester aan de katholieke vorsten herdenkt.
Gebouwen en monumenten
Castillo Árabe (Eigendom van cultureel belang, 1931) Traditioneel wordt de huidige Iluro geïdentificeerd, met de categorie municipium en gelegen tussen Cartima (Cártama) en Nescania (Valle de Abdalajís) in de weg die Málaga met Antequera verbond. Het huidige kasteel is een nieuw bouwwerk van Arabische oorsprong, dat verband houdt met de campagnes tegen Ibn Hafsun. Na de val van het Kalifaat bleef Álora een belangrijk bastion in de Taifa-dynastieën. In 1184 kwam Alfonso VII het veroveren, hoewel het weer in handen van de moslims kwam en met Alfonso XI, werd de stad in 1319 opnieuw veroverd, maar niet het kasteel. Vanaf het einde van de 16e eeuw raakte het in een staat van verlatenheid en na de wisselvalligheden van de Napoleontische invasie werd het binnenland getransformeerd en gebruikt als begraafplaats.
Ali Ben Falcum “al Baezi” Uitzichtpunt om de vallei van Álora te bekijken.
Castillejo (Eigendom van cultureel belang, 1985) Bevindt zich op de linkeroever van de Guadalhorce rivier, op de top van een grote heuvel die de Guadalhorce vallei afsluit. Dit is een vierhoekige vesting met een ommuurde omheining aan de buitenkant. Een deel van de torens en een deel van de wanden zijn bewaard gebleven.
Religieuze architectuur
Iglesia Parroquial de Nuestra Señora de la Encarnación (S. XVII) (17e eeuw)
Gelegen op het Plaza Baja de la Despedía, is het samen met het Kasteel een bezienswaardigheid in de stad; het is ook een van de grootste kerken in het bisdom, na de kathedraal van Málaga. De bouw duurde bijna een eeuw, tussen 1600 en 1699. Gemaakt van ashlarsteen en van grote proporties, worden de sporen ervan toegeschreven aan Pedro Díaz de Palacios en het interieur maakt deel uit van de groep zuilkerken die begon met de collegiale kerk van Santa María de Antequera, met drie beuken, gescheiden door robuuste Toscaanse zuilen. De beuken zijn bedekt met houten frames, de centrale is van een paar en een knokkel en de zijkanten van een hangende natuur. De hoofdkapel dateert uit 1699 en in het Evangelisch schip bevindt zich een achttiende-eeuwse gipsen kleedkamer met een overdreven plattegrond.
Iglesia del Convento de Nuestra Señora de Flores ( S. XVI): (16e eeuw)
Het heiligdom van Virgen de Flores ligt aan de rand van de stad, ongeveer 2 km van Álora, in de richting van Carratraca. Het klooster, gebouwd in 1592, is een Franciscaanse stichting bovenop een kluizenaarshut die ooit door de katholieke vorsten werd gebouwd, vlakbij de plaats waar het kamp werd opgericht voor hun belegering. De Franciscanen waren er tot 1835, en lieten het na de opheffing achter. De kerk dateert van het einde van de 16e eeuw, hoewel het koor in het midden van de 18e eeuw volledig werd herbouwd. Door zijn primitieve constructie behoudt het de houten omlijsting van zijn enige schip. Het meest interessant is de Capilla Mayor (hoofdkapel) en het koor, een barok kunstwerk van de stucadoorscirkel van Málaga. Het heeft een vierkante plattegrond en is bedekt met een half-oranje koepel met een lantaarn die op hangertjes rust.
Iglesia de la Veracruz: Gelegen in de straat met dezelfde naam, gaat de oorsprong terug tot de 16e eeuw, toen het werd gebouwd om de triomf over de opstandige Moren te herdenken. De gevel is georganiseerd in drie lichamen, waarvan de eerste de omslag is. Op het laatste lichaam staat het belfort, met een enkel gat, waarin de klok uit de achttiende eeuw is geplaatst. De kerk heeft vele restauraties ondergaan, waardoor de oorspronkelijke staat grotendeels is aangepast.
Capilla de Santa Brígida: Gelegen in de buurt van het station, de constructie dateert uit de zestiende eeuw. Binnen wordt de beeltenis van Nuestra Señora de la Cabeza, medepatrones van Alora, en ook de Virgen de Flores vereerd. De toegang heeft een halfronde boog en is versierd met een bakstenen voet. Op het bovenste gedeelte bevindt zich het belfort, met aan de zijkanten gebogen cantilevers die elk eindigen in een pinakel.
Ermita del Calvario: De huidige kapel, die in de gelijknamige straat staat, vervangt een vorige, die door de bliksem is verwoest. Deze hedendaagse kapel is gemaakt om het beeld van Nuestro Señor del Huerto te huisvesten, een beeld gemaakt door de Sevilliaanse kunstenaar Luis Álvarez Duarte.
Gastronomie
• Er zijn veel gerechten die afkomstig zijn van de rijke groenten en fruit van de vallei, maar onder de bekendste zijn de “perotas” soepen, die meestal vergezeld gaan van seizoensgebonden fruit.
• Andere lokale creaties zijn bolos, majillo de espárragos, een soort gazpacho genaamd pimentón, en calabacete.
• In de banketbakkerij, de zoete aardappelpoederpasteien, de oven roscos en het hazelnootijs, een zeer typisch soort horchata.
Festivals
Pasen. Tijdens Goede Vrijdag vindt de ceremonie van “la Despedia” plaats, waarbij de beelden van de Dolorosa en Jezus de Nazarener worden begroet door een manoeuvre van hun respectievelijke tronen en dragers.
La Despedia
De feesten van de patroonheilige ter ere van San Paulino, de beschermheilige van de stad, worden begin augustus gehouden, met een veemarkt en talrijke populaire evenementen.
In de maand juli vindt het festival van de flamencozang plaats en op de zondag na 8 september de bedevaart naar het klooster van Ntra. Sra. de las Flores.
De lokale folklore tradities omvatten de fandango van Álora, de lokale dansen die nooit ontbraken in familiefeesten, de liederen van het ploegen en het dorsen en die van de schommel. Álora wordt beschouwd als de bakermat van de Malagueña.
Schaaltje koude tapa's om even lekker de smaak van Andalusië te proeven.
